Wersja do druku | Jak zmniejszyć emisyjność pieca? | Czyste powietrze

Ograniczając emisję zanieczyszczeń z domowego pieca, dbasz nie tylko o środowisko, ale przede wszystkim o zdrowie swojej rodziny. Dodatkowo istnieje kilka rozwiązań, które mogą to ułatwić. Jednym z nich jest wymiana starego, niesprawnego pieca na urządzenie przyjazne dla środowiska. Domy można ogrzewać m.in. za pomocą pomp ciepła, ogrzewania elektrycznego, gazowego czy też olejowego, a także korzystając z ciepła systemowego.

Każde z proponowanych rozwiązań ma swoje zalety i wady. Jedne cechują się bowiem dużym oddziaływaniem lokalnym, związanym z emisją pyłów, węglowodorów, dwutlenku siarki czy tlenków azotu w otoczeniu budynku, a inne negatywnie wpływają na środowisko tam, gdzie produkowana jest energia dostarczana do ogrzewanych budynków. W tabeli 1 porównano różne sposoby ogrzewania pod względem oddziaływania na środowisko.

Tab. 1. Wpływ sposobów ogrzewania na środowisko

	Węgiel kamienny	Olej opałowy	Ekogroszek	Gaz ziemny	Drewno
Ilość wyprodukowanego ciepła: 10 000 MJ
Ilość spalanego surowca	500 kg	250 kg	435 kg	334 m³	769 kg
Emisja dwutlenku węgla (CO₂) [kg]	1000	1600	926	666,6	923
Emisja tlenków siarki (SOx) [kg]	7	0,2	4,17	0,03	0,08
Emisja tlenków azotu (NOx) [kg]	1,05	0,60	1,39	0,55	0,8
Emisja tlenku węgla (CO) [kg]	25	0,16	4,35	1	15,4
Emisja pyłu zawieszonego (PM) [kg]	5	0,10	4,35	Znikome	1,15
Emisja benzo(a)pirenu [kg]	0,0075	0,0025	0,001	Znikome	Brak

Źródło: www.kalkulator.misja-emisja.pl

Należy pamiętać, że niezależnie od tego, jakiego wyboru sposobu ogrzewania dokonamy, najtańsza jest zawsze energia niewyprodukowana, zatem przede wszystkim warto rozważyć rozwiązania zmierzające do ograniczenia zapotrzebowania na energię, np. termomodernizację budynków.

Piec piecowi nierówny

Nie ma konieczności rezygnowania z węgla, ale warto zaopatrzyć się w piec z automatycznym podajnikiem paliwa, bądź tzw. kocioł zgazowujący. Badania pokazują, że emisja węglowodorów z takich urządzeń grzewczych jest od kilkunastu do kilkudziesięciu razy mniejsza niż np. z pieca komorowego z ręcznym załadunkiem. Odnotowano znaczną redukcję emisji zanieczyszczeń z kotłów centralnego ogrzewania, opalanych paliwami stałymi (węglem i biomasą, zwłaszcza drewnem) po wprowadzeniu automatyzacji procesu spalania. W wyniku tego zabiegu zmniejszono emisję tlenku węgla, lotnych związków organicznych oraz pyłu o ponad 95%! Nie bez znaczenia jest również jakość węgla – musi być on wysokokaloryczny i niskozasiarczony. Jako paliw stałych należy stosować wyłącznie kwalifikowane sortymenty węgla kamiennego lub stałych biopaliw (pelet drzewny). O piec trzeba dbać, a więc użytkować go zgodnie z dokumentacją techniczną, a także dokonywać okresowych przeglądów, konserwacji i serwisowania.

By zmniejszyć emisję do powietrza, niezbędne jest regularne poddawanie kominów kontroli i czyszczeniu (co najmniej cztery razy w roku). Czyszczenie i kontrolę komina należy powierzyć wyspecjalizowanym kominiarzom. Właściwa eksploatacja komina to lepsza ochrona środowiska – mniejsza emisja zanieczyszczeń i wyższa sprawność energetyczna urządzeń grzewczych. W Polsce najpopularniejszym sposobem ogrzewania są piece wykorzystujące paliwa stałe: węgiel, drewno, a niekiedy nawet śmieci. W ten sposób blisko połowa Polaków ogrzewa swoje mieszkania, przyczyniając się do zanieczyszczeń powietrza. Sytuację zdecydowanie poprawią inwestycje w źródła ciepła, które są również inwestycjami w nasze zdrowie i poprawę jakości życia.

Koszty ogrzewania

Jednym z bardzo ważnych kryteriów, często decydujących o wyborze sposobu ogrzewania, są koszty. Zależą one od wielu czynników, w tym od ogrzewanej powierzchni budynku, izolacji cieplnej (ścian, okien, dachu), liczby mieszkańców, a także sposobu użytkowania systemu grzewczego. Na koszty wpływają także tzw. zapotrzebowanie na ciepło budynku (kWh) oraz rodzaj źródła ciepła. W przypadku starszych nieocieplonych domów zapotrzebowanie może wynosić 170-200 kWh/m², a w odniesieniu do budynków ocieplonych – 140-160 kWh/m². Natomiast domy budowane obecnie, do ogrzewania wymagają 80-120 kWh/m². Oznacza to, że w przypadku starszego, nieocieplonego budynku o powierzchni 100 m² zapotrzebowanie na ciepło wynosi ok. 18 000 kWh/rok, natomiast po ociepleniu – 15 000 kWh/rok. Zatem obliczając koszty ogrzewania starego, nieocieplonego domu o powierzchni 100 m², należy wziąć pod uwagę zapotrzebowanie budynku na ciepło (kWh/rok) oraz cenę jednostkową wybranego paliwa. Koszty ogrzewania w przeliczeniu na różne surowce zawiera tabela 2.

Tab. 2. Koszty ogrzewania w przeliczeniu na różne surowce

Sposób ogrzewania		Roczny koszt ogrzewania (rok/brutto)
Gaz ziemny	Kocioł starego typu	4770 zł
	Kocioł tradycyjny	4015 zł
	Kocioł kondensacyjny	3371 zł
LPG	Kocioł kondensacyjny	6303 zł
Olej opałowy	Kocioł tradycyjny	5819 zł
Olej opałowy	Kocioł kondensacyjny	5120 zł
Węgiel	z podajnikiem „ekogroszek”	2492 zł
Węgiel	Kocioł miałowy, grzałka elektryczna	2783 zł
Drewno	Kocioł na pelet	2806 zł
Drewno	Kocioł na drewno – buk	1940 zł
Energia elektryczna	Grzejniki akumulacyjne	4897 zł
	Pompa ciepła – powietrzna	2449 zł
	Pompa ciepła – gruntowa	1434 zł
Sieć ciepłownicza		2000 zł

Źródło: kotly.pl

Na koszty ogrzewania wpływają również działania termomodernizacyjne, do których zalicza się m.in. ocieplenie ścian, dachów, stropów nad nieogrzewanymi piwnicami oraz podłóg na gruncie, a także remont lub wymianę okien i drzwi zewnętrznych oraz usprawnienie wentylacji. Praktyka dowodzi, że pełna termomodernizacja starych, nieocieplonych domów może zredukować koszty ogrzewania nawet o połowę! Warto więc zainwestować w te działania, ponieważ koszty związane z inwestycją mogą się zwrócić już w ciągu kilku miesięcy. Przed zaplanowaniem prac termomodernizacyjnych warto przeprowadzić badania termowizyjne. Dzięki nim otrzymamy informacje o aktualnym stanie budynku i poznamy miejsca, które wymagają szczególnej uwagi.